Ja Annemieke, zeg dat wel, maar ik heb prachtige herinneringen aan mijn tijd van 1950 op school in Lydenburg en die Maties in Stellenbosch tot 1980 op de boerderij in Mozambique, waar de economische politiek van de destijdse regering daar ons “dwong” om te vertrekken. Geen buitenlandse deviezen te krijgen voor de noodzakelijke invoer van bv pootaardappelen, insecticiden, enz.
Ook jammer voor het personeel van de VN en de Nederlandse ambassade die toen geen aardappelen en groente meer konden halen, laat staan de bijna weeklijkse BBQ's met verse lamsvlees in de bush (in ruil voor hun drank die ze zelf gemakkelijk konden krijgen)
Mijn kinderen kunnen dat ook nog goed onthouden, hoe we een paar jongens optrommelden met de opdracht om wat boomstammen klaar te leggen voor onder een betonstaal vlechtwerk dat steunde op stenen. Een paar andere jongens moesten 1 of 2 jonge schapen slachten. Nog iemand anders moest de stijve mieliepap maken. Voor die werkers was het ook wel wat feest, want ze kregen ook rijkelijk hun porties eten en drinken.
Dus je kan je voorstellen waarom mijn kinderen (en ik ook natuurlijk) nog zoveel van Afrika houden.
Jij ook Annemieke, stay well.
Piet